De cryptowereld van 2010 tot 2022

De start

Na de beruchte financiële crisis van 2008 kwamen er initiatieven om het geldstelsel te gaan hervormen. Die kwamen niet zozeer van de beheerders van dat geldstelsel, zoals je zou verwachten. Kennelijk was de schrik daar nog onvoldoende of men zag het probleem niet echt. Maar die schrik zat hem wél bij een groep particulieren, zoals de geheimzinnige Sathosi, die als de uitvinder en ontwikkelaar van Bitcoin wordt gezien.

Bitcoin verwierf een grote populariteit in een kleine groep. Het was een materie die zeker in het begin nauwelijks toegankelijk was als je al niet over de nodige voorkennis beschikte. De Bitcoins kostten nauwelijks iets, als je ze uitdrukte in dollars of euro's. Geld dat door de Bitcoinliehebbers als fiatgeld werd betiteld. En daarbij werd de indruk gewekt dat dit fiatgeld  een wat triest gebeuren was geworden nu het volledig door Bitcoin naar de achtergrond gewerkt zou worden. Want Bitcoin was de toekomst. Voorvechters barstten op congressen in tranen van ontroering uit. Zo mooi was Bitcoin. De wereld zou nooit meer hetzelfde zijn en iedereen zou nog maar één ding willen bezitten: Bitcoin. Dat was in elk geval de verwachting van deze kleine groep.

Bitcoin-TSI op 15-11-2022

Als groot voordeel van cryptogeld werd gezien dat het decentraal was. Iedereen kreeg een kopie van de boekhouding op zijn computer. Iedereen beheerde mee. Centrale organisaties als banken speelden geen rol van betekenis meer volgens de echte cryptogeld liefhebbers. Decentraal was volgens hen eveneens de toekomst en de rol van de centrale banken was, evenals die van de overige banken, definitief uitgespeeld. De decentrale community werd de nieuwe beheerder van het geldstelsel. Dat hiervan helemaal niets is terechtgekomen zal maar weinig mensen verbazen. En die zijn dan nog in de cryptowereld te vinden.

In de schaduw van Bitcoin ontstonden tienduizenden andere munten, die met verschillende drijfveren als idealisme en gewone hebzucht op de markt werden gezet. Ook aan deze zogenaamde altcoins werd een grote toekomst toegedicht. Ze zouden op landelijk niveau de dubieuze fiatmunten wel even wegvagen. De financiële autoriteiten zouden waarschijnlijk zitten te sidderen onder hun bureau uit angst voor deze monetaire initiatieven. Zo ontstonden in Nederland de NLG (gulden) en de EFL (e-gulden).

De cryptowereld van 2022

We zijn inmiddels 12 jaar verder. Bitcoin heeft de belofte om het geldstelsel volledig op zijn kop te gaan zetten niet waargemaakt. Het is speelbal van enkele grote partijen uit de wereld van de hedgefunds geworden dat eigenlijk min of meer een soort beleggingsfonds is geworden dat vanuit Wallstreet wordt bestierd. Wallstreet en Bitcoin gaan qua koersen het grootste deel van de tijd min of meer dezelfde kant op.

Inmiddels was gebleken dat cryptogeld spectaculaire effecten kon hebben. Handelaren met goede analysetools konden een vermogen met cryptogeld verdienen, door het vrijwel af te pakken of cadeau te krijgen van horden twintigers die zonder enige kennis van betekenis de financiële markten gingen bestormen. Om op hardhandige wijze te ontdekken dat handelen op basis van je "onderbuik" en je "instinct" soms wel eens minder goed werkt dan gedacht. Deze groep moet van zeer grote geldbedragen afgeholpen zijn.

Maar er is wel degelijk een rijke groep particulieren. Dat zijn degenen die direct bij de oprichting van een cryptomunt een grote hoeveelheid opkopen. En dat kan dan tegen zeer lage bedragen. Voor een eurocent had je al een leuk stapeltje cryptogeld. En velen zagen dat en gingen er aan meedoen. Omdat er weinig munten beschikbaar waren, vloog de koers omhoog en we zagen een aantal deelnemers in korte tijd letterlijk miljonair worden. Zij haalden de kranten met hun extreme rijkdom en de manier waarop deze verdiend was. En zo trokken ze steeds weer nieuwe avonturiers aan, die gelokt werden door het vooruitzicht om ook zo snel rijk te worden. Helaas, net als bij een piramidespel werden alleen de oprichters en deelnemers van het eerste uur er echt rijk van. De rest die later instapt heeft het nakijken of valt ten prooi aan de beroepshandel.

De altcoins, ook de Nederlandse, volgden dit patroon een tijdje, maar liepen terug in populariteit. Ze waren meestal slecht verkrijgbaar en alleen via ingewikkelde procedures met de nodige tussenstappen. Schandaal na schandaal zorgden er voor dat het vertrouwen, met name in de noodzakelijke cryptobeurzen snel afnam. En de beloften werden niet nagekomen. Niemand accepteerde in de praktijk een altcoin. En niemand gaf ze uit. Waardoor de markt in een soort "kip en ei" situatie terecht dreigde te komen. Een moeilijk te doorbreken impasse, die tot op de dag van vandaag doorwerkt en waarbij oplossingen verder weg lijken dan ooit.

Ook de kennis van deze altcoins bij het grote publiek is zeer gering. Communities van altcoins zijn heel blij met 50.000 mensen die weten dat de altcoin bestaat. Dat lijkt inderdaad aardig wat. Maar het is te verwaarlozen als je het ziet in het licht van 17.000.000 inwoners van Nederland. Het is procentueel veel en veel te weinig om als algemeen geaccepteerde munt gezien te worden.

Wil een munt geaccepteerd worden door het grote publiek, dan moet je altijd zeker weten dat je met die munt betalen kunt waar en wanneer je dat wilt én iemand die ze accepteert moet zeker weten dat hij ze ook gaat ontvangen, anders hoef je alle moeite niet te doen. Een dergelijke situatie is in de verste verte niet in zicht.

Veel mensen beschouwen cryptogeld als een speelbal van de rijksten der aarde die de koers met één twitterbericht omhoog kunnen jagen en weer in laten klappen. Elon Musk heeft hier een aantal voorbeelden van gegeven. Een betere manier van je eigen markt en koersen creëren is er natuurlijk niet. Het grote publiek wordt door de media uitgebreid geïnformeerd over deze uitwassen en neemt zich voor verre van dit zwaar gemanipuleerde geld te blijven.

Banken en centrale bank studeren allemaal op de techniek. Logisch, want die heeft positieve eigenschappen. Het lijkt een kwestie van tijd tot hier een cryptomunt op de markt komt. Het grote probleem is echter ook daar de negatieve houding van het publiek ten opzichte van cryptogeld en de integratie in het bestaande geldstelsel. Meer dan een verandering van de opslagtechniek zit er niet in. Dat banken het decentrale model over zullen nemen lijkt uitgesloten. De wereld centraliseert juist steeds verder. Waren er voorheen nog de nodige decentrale banken en verzekeraars te vinden, langzaam maar zeker gaan ze op in centraal en hiërarchisch geleide bedrijven. 

De hype is ver weg

De communities rond met name de altcoins geven inmiddels een uitgebluste indruk. De beloftes van waardestijging zijn niet waargemaakt. De beloftes van invloed op de financiële maatschappij zijn nog verder weg. Het aantal buitenstaanders met belangstelling voor cryptogeld lijkt door al de negatieve berichtgeving, de schandalen en het ontbreken van positieve berichtgeving, vrijwel tot nul gereduceerd te zijn.

Velen zouden vrij moedeloos van deze situatie worden maar de echte cryptoliefhebber gaat stug door. Je zou zelfs van oogkleppen kunnen spreken.  "HODL" roept hij dan. Wat zoiets betekent als het tot elke prijs vasthouden van je cryptogeld. Deze HODL-mensen vergeten echter dat elk succesvol beleggingsproduct een alternatief gebruik kent.

• Aandelen kunnen mogelijk koerswinst opleveren maar zo niet dan leveren ze dividend
• Obligaties idem maar dan met couponrente
• Goud is ook te gebruiken in sieraden en is een belangrijk bestanddeel van elektronica. Er zal dus altijd een vraag naar blijven.
• Vastgoed kun je in wonen of verhuren en er huur voor vangen.

Cryptogeld heeft alleen een verwachting. Een vooruitzicht dat uitsluitend op aannames is gebaseerd. Een alternatieve toepassing is er voor cryptogeld niet. En elke cryptohatende vermogensadviseur zal dat argument direct op tafel leggen om sterk negatief over aankoop te adviseren.

Dat advies van banken en hun adviseurs telt voor veel mensen nu eenmaal erg zwaar mee. En dat laatste punt zal er dan ook voor zorgen dat vrijwel iedereen NIET in cryptogeld zal beleggen. Misschien voor een miniem percentage van de portefeuille om wat spreiding te geven. 

Maar een significant percentage zal het waarschijnlijk nooit worden.